شور میکنم فنجان چای عصرانه ام را با اشک...

من و اشک های شانزده سالگی ، بچه ایم هنوز...

برای این بزرگهایی که در کنارشان ،

روز ها را در دفتر خاطراتم ثبت میکنم .

حالم را شاید این حافظ نامه ی خاک گرفته بفهمد ...

تفعل میزنم ، نه با آرزوهای هم سالانم ...

و نه در امید بدست آوردن آغوشی مردانه...

تنها برای دلم و همه ی بچگی های بزرگانه ام .

اما....

پارادوکس عجیبی ست میان حال من و این خطوط موازی دیوان .

دهانم کف کرده از این واژه های قورت داده شده...

معتادم به همین لحظه های تنهایی ...

که خدا هم طعم شور اشک هایم را پس میزند .

هوای من ، هوای فریاد است...

هوای لحظه های تنگ 16 سالگی را به ارتعاش کدام گوش شنوا برسانم ؟

آی... اونی که اون بالا نشستی...

پیوند میزنم گوش هایم را...

خریداری ؟؟؟!!!!

پ.ن : هوای اون بالا خوبه ؟؟

پ.ن : نمکزار سیاه چشمام هوای نگاه تو رو داره...

پ.ن : خدای درهای باز، خدای درهای بسته ... مرا از این آستانه بگذران

نظرات شما عزیزان:

vahide

ساعت12:25---16 خرداد 1391

[وب سایت] - [ایمیل]

عزیزم وبلاگت خوبه فقط عکس کم داره....پاسخ: به نظرم بدون عکس حس و حالش بهتره.نیس؟؟؟

hasti

ساعت1:01---22 فروردين 1391

[وب سایت]

دیروزبایه دسته گل اومده بودبه دیدنم.بایه نگاه مهربون.همون نگاهی که
سالهاآرزوشوداشتموازم دریغ میکرد.
گریه کردوگفت:دلش برام خیلی تنگ شده.
میخواستم اشکاشوازروی صورتش پاک کنم ولی نمیتونستم.فقط نگاه ش میکردم...
اون رفت ولی سنگ قبرمن خیس خیس بود!!!

:.❤.:.یه تنها:.❤.:.

ساعت22:16---26 اسفند 1390

[وب سایت]

webloge ghashangi dari mamnun




fogholade budپاسخ: اگه ذکر مصیبت میتونه قشنگ باشه حرفت درسته

مریم(سکوت)

ساعت9:49---22 اسفند 1390

[وب سایت]

سلام پاسخ:علیک سلام

mahsa

ساعت17:34---20 اسفند 1390

- [ایمیل]

salam..khoobi?kheili khobshel minevisi..jedi migam bekhoda...kheili khoobe...vaghean behet tabrik migam..man 14 salame o gahi az in harfa mizanam vali na dg mese to....edame bede...darzemn behet pishnehad mikonam ke inaro age khasti benevis,chap kon bokoneshoun ketab....foroush ire...esmesham bezar siyah neveshte...khob dg man beram..faghat bgam bo0o0o0o0o0s kheili ali boud...montazer badiyasham...bye

خانم خونه

ساعت21:15---17 اسفند 1390

از یه دختر شونزده ساله اینجور حرف زدن بعیده.

جمله ها بزرگتر از سن و سالت ادا شدن.

خودت نوشتی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

برای شوهرم خوندم اونم خیلی خوشش اومد.

آخرشم خیلی خوب و کنایه آمیز جمع شده بود:

بیوند میزنم گوشهایم را . خریداری؟؟؟

مشتری متنات شدم.قبلی روهم خوندم.برای داداشت بود.زودتر بنویس.منتظر نوشته هاتیم

من و شوهرم( خانوم و آقای خونه )
پاسخ:همیشه همین طور بوده. کسی عادت نکرده از زبون ما بزرگ بشنوه. به هرحال ممنون از حسن نظر و سلیقه ی خودتون و شوهرتون و وقتی که برای سیاه نوشت های من میزارید... خانوم و آقای خونه سعی میکنم راضی تر باشی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: